ساخت و بررسی خواص زیستی داربست‏های کامپوزیتی ابریشم بازیابی شده / شیشه زیست‏فعال برای مهندسی بافت استخوان

هدف: یکی از مسائل اصلی مهندسی بافت استخوان طراحی و ساخت داربست‏های سه‏بعدی زیست‏فعال و قابل جذبی است که بتواند یکپارچگی ساختاری خود را در طول زمان ترمیم حفظ کند؛ یکی از رویکردهای دست‏یابی به این هدف ساخت داربست‏های کامپوزیتی است. مواد و روش‏ها: در این پژوهش ساخت و مشخصه‏یابی داربست کامپوزیتی متشکل از ابریشم بازیابی شده و شیشه زیست‏فعال بیان شده است. ابریشم بازیابی شده از پیله‏های کرم ابریشم و شیشه کلسیم سیلیکوفسفاتی به روش سل- ژل تهیه شد. برای ایجاد یک کامپوزیت یکنواخت، ذرات شیشه زیست‏فعال آسیاب و توسط تری آمینو پروپیل تریتوکسی سیلان پوشش داده شد. داربست‏های کامپوزیتی ابریشم/ شیشه زیست‏فعال به روش خشکاندن انجمادی و در نسبت‏های متفاوتی تهیه شد. نتایج: شیشه زیست‏فعال و پروتئین ابریشم (فیبروئین) با استفاده از آزمون های ftir و xrd بررسی شد. در طیف ftir پروتئین ابریشم نقاط اوج به طور واضح در طول موج‏های cm-1 1655 و cm-1 1530 ظاهر شد که حضور فیبروئین را تأیید می‏کرد. انجام آزمون xps روی پودر شیشه پوشش داده، حضور گروه‏های آمینی روی سطح ذرات شیشه را نشان داد. سپس ساختار داربست‏های سه بعدی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. تصاویر به‏دست آمده ساختار یکنواخت و متخلخل داربست‏ها را به خوبی مشخص کرد. سلول‏های بنیادی مزانشیمی انسانی روی داربست‏ها کاشته شد و طی 21 روز آزمون‏های زیستی، رشد و تکثیر و تمایز روی آن‏ها انجام شد. نتیجه‏گیری: با توجه به ساختار یکپارچه، زیست‏سازگاری و تمایز  استخوانی سلول‏ها پس از سه هفته، به نظر می‏رسد داربست‏های کامپوزیتی ابریشم/ شیشه زیست‏فعال گزینه قابل طرحی در زمینه داربست‏های مهندسی بافت استخوان باشد.